Skiturowy klasyk.
To jedna z najpopularniejszych tras na świętą górę narciarzy i skiturowców, czyli Kasprowy Wierch. Może być to jednak wycieczka dość wymagająca, zwłaszcza ostatni odcinek kotła goryczkowego. Spore nachylenie stoku weryfikuje umiejętność robienia zakosów, a warunki śniegowe mogą wymusić założenie harszli lub nawet zdjęcie nart i podejście „z buta”.
Przejście proponowanym wariantem przed dolinę Goryczkową to jeden z minimum trzech wariantów szlaków rozpoczynających się w Kuźnicach. Trasa jest dobrze oznaczona, licznie uczęszczana, każdy chociaż raz w swojej karierze skitourowej zaliczył taką wycieczkę. A sam Kasprowy Wierch jest najczęściej odwiedzanym tatrzańskim szczytem.
Czas i parametry trasy.
Podejście trwa około 3 godzin; widełki są jednak szerokie. W zależności od naszej formy i kondycji możemy ten czas skrócić poniżej 2 godzin lub wydłużyć o dodatkową godzinę. Słoneczne ławeczki przy bufecie w Goryczkowej również potrafią magicznie „zjadać” cenne minuty podejścia:)
Wybierając tę trasę mamy do pokonania prawie 1000 metrów przewyższenia i około 6 km, w ramach tego mamy jednak zagwarantowany wyborny zjazd trasą narciarską.
Dla kogo?
Idealna tura dla początkujących i średnio zaawansowanych skiturowców o niezłej kondycji – spore przewyższenie, które mamy do pokonania naprawdę potrafi zmęczyć! Osobom, które stawiają pierwsze kroki na fokach polecamy krótsze i łagodniejsze podejście np. na Halę Kondratową (link), a w następnej kolejności wejście na Kasprowy.
Sprzęt.
Sprzęt możemy wypożyczyć w Tatra Trade przy rondzie Kuźnickim, po czym dojechać busem do Kuźnic lub najpierw dojechać do Kuźnic i w wypożyczalni Mountain Explorers wziąć potrzebny ekwipunek. Pamiętaj, że sprzęt skiturowy jest lżejszy, mniej sztywny, a przez to trudniejszy w opanowaniu przy zjeździe.
Start.
Wycieczkę rozpoczynamy w Kuźnicach, gdzie nie można dojechać samochodem! Możemy zostawić auto w okolicach Ronda im. Jana Pawła II, popularnie zwanego „Kuźnickim”, a następnie przejść spacerkiem w stronę Kuźnic, co zajmie ok 20 minut, lub pojechać jednym z busów, które odjeżdżają z przystanka przy rondzie co 10 minut.
PAMIĘTAJCIE:
Autorzy proponowanych tras i video przewodników dołożyli wszelkich starań, by materiały były opracowane w sposób profesjonalny i zgodnie z zasadami poruszania się w górach w zimie. Zaznaczamy jednak, że uprawianie ski-turingu i poruszanie się po opisanych trasach jest niebezpieczne dla zdrowia i życia. Autorzy opisów, strony i video przewodników nie biorą w związku z tym żadnej odpowiedzialności za ewentualne kontuzje, urazy i wypadki osób.
Galeria zdjęć
Podejście do Goryczkowej
Podejście zaczynamy przy wypożyczalni Mountain Explorers w Kuźnicach. Ruszamy szeroką brukowaną drogą prosto do góry. Prowadzi ona do Hotelu Górskiego na Kalatówkach (trasa na Kalatówki opisana tutaj 🙂, my jednak po ok 150 metrach, za leśniczówką skręcamy lekko w dół i wchodzimy na zielony szlak w stronę Kasprowego. Po uiszczeniu opłaty parkowej ruszamy szlakiem.
Początkowo wiedzie on wzdłuż nartostrady. Po około kilometrze dość łagodnego podejścia stajemy na rozwidleniu szlaków. Zielony skręca ostro w lewo w stronę Myślenickich Turni, my jednak kontynuujemy podejście prosto, wzdłuż nartostrady. Jest to wariant zimowy szlaku z oznaczeniem pomarańczowymi tabliczkami.
Czeka nas ok pół godziny podejścia do dolnej stacji kultowego wyciągu krzesełkowego w Goryczkowej. Nartostrada zostaje po naszej prawej stronie, a my wędrujemy coraz gęstszym świerkowym lasem. Końcówka podejścia do wyciągu jest stroma, niezbędne są zakosy między drzewami, mogą przydać się harszle, czyli specjalne noże do nart, zapobiegające ześlizgiwaniu się.
Dochodzimy do bufetu przy dolnej stacji wyciągu. Polecamy krótki odpoczynek na łyk herbaty i czekoladę.
Galeria zdjęć z etapu 1
Z dolnej stacji wyciągu na szczyt Kasprowego
Rozgrzewka i krótki odpoczynek za nami. Teraz musimy skierować się w prawo. Poniżej dolnej stacji wyciągu znajduje się wjazd na nartostradę i właśnie tam zmierzamy. Czeka nas krótki, choć stromy i lekko skręcony zjazd na fokach.
Osobom, które nie mają opanowanego zjazdu na fokach polecamy na ten moment odpiąć narty i zejść bokiem trasy. Po zjeździe ujrzymy przed sobą drewniany szałas pod lasem, do którego przechodzimy (uważnie zerkając w lewą stronę – przecinamy trasę narciarską przez tzw. Polaka).
Z nas szałasu kontynuujemy podejście trzymając się pomarańczowych oznaczeń. Idziemy coraz stromszym terenem, trzymając się prawej strony Polaka. Jeżeli zrobi się zbyt stromo, możemy pójść zakosami, w dalszym ciągu jednak trzymamy się blisko lasu aż do wypłaszczenia zwanego Patelnią.
Po pokonaniu stromszego odcinka mijamy pomarańczowe oznaczenia, informujące o dystansie 1,9 km do szczytu Kasprowego Wierchu. Szczyt przy dobrej pogodzie powinien być już widoczny, skręcamy w lewą stronę, trzymając się płotków odgradzających trasę narciarską. Idziemy prawym bokiem trasy, po paruset metrach przecinamy ją jednak i przechodzimy na drugą stronę.
Uważamy przy tym na rozpędzonych narciarzy jadących z góry. Czeka nas kolejny stromszy odcinek podejścia, który pokonujemy tzw. Męskim Skrótem wzdłuż tyczek wyznaczających trasę. Dochodzimy do kotła goryczkowego, a chwilowe wypłaszczenie pozwala nam na zebranie sił przed finalnym podejściem na sam szczyt.
Nadal foczymy wzdłuż pomarańczowych tyczek. Początkowo prosto do góry, jednak podejście będzie robić się coraz stromsze. W górnej części kotła, tyczki wyznaczające nasz szlak odbijają mocno w lewo; w stronę słupów podporowych wyciągu na goryczkowej. Kierujemy się do jego górnej stacji, zakosami mijamy ją z lewej strony, po czym dochodzimy znowu do zielonego szlaku prowadzącego z Myślenickich Turni.
Czeka nas kilka zakosów wprost ku budynkowi stacji meteorologicznej na Kasprowym Wierchu. To minut podejścia i osiągamy upragniony szczyt. Dochodzimy do słynnego dzwonu, którego położenie względem śniegu jest wyznacznikiem dobrej zimy.
Konstrukcja, na której jest zamontowany, ma wysokość ok 3 metrów, bywały takie zimy, że na dzwon patrzyło się… z góry! 🙂
Galeria zdjęć z etapu 2
Zjazd.
Oczywiście; w razie gorszych warunków można przepiąć się do zjazdu, w dowolnym momencie. Początkujący skiturowcy nie raz kończą swoją wycieczkę dużo niżej, nie docierając do szczytu. Przepiąć się w dół można wszędzie, gdzie jest miejsce aby stanąć z boku trasy i bezpiecznie się przepiąć do zjazdu.
Sporą zaletą dla mniej wprawnych narciarzy jest trasa narciarska, którą możemy teraz zjechać. Należy jednak pamiętać, że jest to jedna z najdłuższych i najtrudniejszych tras w naszych polskich górach, zatem umiejętności narciarskie powinny być na co najmniej średnim poziomie. Czeka na nas ponad 5 km pięknego szusowania.
Górna część trasy jest dość trudna i wymagająca, poniżej dolnej stacji wyciągu na Goryczkowej zaczyna się już łatwo.
Galeria zdjęć ze zjazdu
Zjazd alternatywny.
Inny wariant zjazdowy to zjazd trasą do Doliny Gąsienicowej, wjazd na szlak prowadzący nas do Murowańca, stamtąd 15 minutowe podejście na Karczmisko oraz kontynuowanie zjazdu nartostradą gąsienicową przez Przełęcz Nosalową do Kuźnic.
Jest to jednak opcja dłuższa i bardziej męcząca.
