Trasa dla początkujących prowadząca do pośredniej stacji kolejki linowej na Kasprowy, a następnie do Hali Gorczykowej, gdzie można zakończyć wycieczkę lub atakować szczyt Kasprowego.
Już na początku wycieczki odbijamy z zatłoczonego szlaku tuż przy nartostradzie na mniej popularny szlak prowadzący na Myślenickie Turnie. Trasa przez Myślenickie Turnie na Goryczkową to malowniczo poprowadzony szlak. Odcinek do Myślenickich Turni wytyczony jest bezpiecznym terenem leśnym, aż dotrzemy do pośredniej stacji na Kasprowy, skąd widok „wyrywa z butów”. Następnie przetrawersujemy szlakiem do Hali Goryczkowej. Ważne, żeby przed wyruszeniem sprawdzić komunikat lawinowy, ponieważ ten odcinek jest zagrożony zejściem lawin.
O terenie
Kuźnice – w XVII i XIX wieku gdy Zakopane było niewiele znaczącą, biedną wsią o niskim poziomie cywilizacyjnym, to właśnie Kuźnice stanowiły bazę noclegową dla pierwszych turystów, a ośrodek hutniczy, który tam funkcjonował do 1875 roku przyczynił się do rozwoju Zakopanego i stworzył miejsca pracy dla niezamożnych górali zamieszkujących u stóp zboczy Gubałówki.
Myślenickie Turnie – oprócz pięknych widoków na Giewont, Kasprowy, Suchą Czubę i całe Zakopane główną atrakcją miejsca jest budynek pośredniej stacji kolejki linowej, a raczej jego historia… W 1935 roku pomimo sprzeciwu Państwowej Rady Ochrony Przyrody i kilkunastu towarzystw i instytucji naukowych rozpoczęto budowę. Sprzeciw w gruncie rzeczy był uzasadniony, ponieważ budowla łamała obowiązujące prawo budowlane oraz rozporządzenie o ochronie lasów. Tak czy inaczej papierki został podpisane i przyszedł czas na znalezienie wykonawcy. Nie było chętnych. Dlaczego? Ponieważ deadline na skończenie budowli był kompletnie nierealny – 7 miesięcy. Budowa rozpoczęła się w systemie gospodarczym, a do boju ruszyło 600 robotników, a w ostatnim etapie budowli 1000 pracujący na dwie lub trzy zmiany. Po 7 miesiącach kolejka była gotowa, władze szczęśliwe, robotnicy wykończeni, a „ochroniarze” przyrody bezradni.
Hala Goryczkowa – klasycznie nazwa doliny pochodzi od nazwiska pierwszego właściciela. Co ciekawe niegdyś stało tu schronisko, które w 1956 roku zostało zniszczone przez lawinę.
PAMIĘTAJCIE:
Autorzy proponowanych tras i video przewodników dołożyli wszelkich starań, by materiały były opracowane w sposób profesjonalny i zgodnie z zasadami poruszania się w górach w zimie. Zaznaczamy jednak, że uprawianie ski-turingu i poruszanie się po opisanych trasach jest niebezpieczne dla zdrowia i życia. Autorzy opisów, strony i video przewodników nie biorą w związku z tym żadnej odpowiedzialności za ewentualne kontuzje, urazy i wypadki osób.
Galeria zdjęć z trasy
Z Kuźnic na Myślenickie Turnie
Podejście zaczynamy przy leśniczówce w Kuźnicach. Początkowo zielony szlak wiedzie wzdłuż nartostrady. Po około kilometrze podchodzenia, skręcamy w lewo kontynuując podejście szlakiem. Gdybyśmy poszli prosto, za ok. 30 minut od miejsca rozwidlenia dotrzemy do dolnej stacji wyciągu KL Goryczkowa. Od skrętu do Myślenickich Turni mamy jeszcze około 2 km podejścia i niespełna 260m przewyższenia. Robi się nieco bardziej stromo niż dotychczas, jest to jednak wciąż teren łatwy i bezpieczny. Po około 40 minutach osiągamy Myślenickie Turnie i kończymy pierwszy etap naszej wycieczki. Mamy za sobą około 3km podejścia, czyli połowę całego dystansu z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Jednak musimy mieć na uwadze, że w górach mierzymy nie tyle dystans, co raczej przewyższenie – to ono stanowi o naszym zmęczeniu i decyduje o długości trwania podejścia. A przewyższenie, które dzieli nas od Kasprowego – jest dwukrotnie większe od tego, jakie pokonaliśmy w pierwszym etapie. Koniecznie musimy wziąć to pod uwagę, że trudniejsza i bardziej męcząca częśc trasy dopiero przed nami!
Galeria zdjęć z etapu 1
Z Myślenickich do Goryczkowej
Przy budynku pośredniej stacji na Myślenickich Turniach szlak letni skręca w lewo. Podążając nim dotrzemy na Kasprowy Wierch. My natomiast idziemy szlakiem narciarskim, który wiedzie prosto. W tym miejscu niejednokrotnie zobaczymy tabliczkę „uwaga lawiny”, ponieważ ze względu, że będziemy trawersować spory stok to jesteśmy narażeni na zejście lawiny, jeżeli warstwy śniegowe są nie związane. W skrócie – przed wyruszeniem w skitourową podróż sprawdźcie aktualny komunikat lawinowy topr’u. Nie zapomnijcie również, żeby samemu sprawdzić czy na tym odcinku śnieg jest bezpieczny ( jak to zrobić dowiedzie się tutaj). Wracając do naszej trasy ruszamy narciarskim szlakiem wiodącym przez las. Odcinek zdecydowanie nie należny do trudnych – ma ok. 800 metrów i tylko 30 metrów przewyższenia. Jedyną przeszkodą mogą być powalone drzewa. Podążając szlakiem po ok. 15 minutach dojdziemy do Doliny Goryczkowej. To koniec naszego podejścia. Tutaj przepinamy się i rozpoczynamy zjazd lub:
- Idziemy trasą zjazdową w stronę Kasprowego (poruszamy się maksymalnie prawą stronę) <– plusem tej trasy jest fakt, że w każdym momencie podejścia możemy przepiąć się i zjechać. Pamiętajcie, że zawsze musimy zostawić trochę siły i koncentracji na zjazd!
- Używamy wyciągu, żeby dostać się na Kasprowy i zafundować sobie bardziej wymagający zjazd. <– aż wstyd proponować skiturowcom opcje jazdy na wyciągu, ale prawda jest taka, że czasem warto! Na początku sezonu kiedy kondycja jest słabsza, sprzęt na nogach waży 10 kilo, a serce chce szusować po graniach niejednokrotnie dochodziłem do wyciągu, skąd dostawałem się na szczyt i kontynuowałem wycieczkę granią np. na Kopę Kondracką czy Przełęcz Liliowe. – Zjeżdżamy z zapiętymi fokami w stronę nartostrady, skąd szlakiem narciarskim dostaniemy się na Halę Kondratową – taka trasa będzie tematem kolejnego przewodnika.
Z Goryczkowej do Kuźnic
Po męczącym podejściu, teraz będzie „z górki” – dosłownie! Ruszamy z Goryczkowej nartostradą i będziemy nią jechać, aż do Kuźnic. Cały zjazd jest bardzo prosty, w sezonie zawsze przygotowany przez PKL, trasa jest szeroką i mało wymagająca. Jedynym trudniejszym momentem dla niewprawionego narciarza mogą być pierwsze 50 metrów – stok jest dość stromy i często oblodzony.
Powodzenia i widzimy się na trasie!
Galeria zdjęć ze zjazdu
[autor imie=”mateusz”]Opis trasy powstał przy współpracy z Magdą Derezeińską-Osiecką.